يا رجل تستحق الاوسكار
انت تستحقه بكل جداره
اعطيك الاوسكار
على هدوء اعصابك امامى وانا ثائرة كالبركان
على قدرتك على اشعال فى قلبى النار
وبناء جبال الشجن فى حياتى بكل اقتدار
اعطيك الاوسكار
ياسيدى بكل افتخار
انت من زرعت فى بستانى الحيرة والاشتياق
وانت من عرفت تبكينى ليلى ونهارى بحرقة
يا سيدى
يا من كان لـ خطواتك على دربى علامات
تركت اثارها فى قلبى آآآهات
ابكيت القلب على دربك
وانت هادئ الاعصاب
اعطيك يا سيدى الاوسكار
وارفع لك القبعه فى انبهار
واتعجب قوتك وقت ضعفى
وبسمتك وقت حزنى
وروعتك وسُباتك وقت انهيارى
اسكنت الحيرة فى الروح والفؤاد
انت وحدك ابكتنى بدون بكاء
بل جعلت من دموعى انهار بدون ضفاف
اعطيك الاوسكار
يامن ابحرت سفينتى فى بحرك بدون شراع
واسكنتنى شطك بكل امان
وفى لحظة وجدتنى فى البحر والشط غريبة ووحيدة
بحر بدون امواج
وشط فى الخيال
وجرعتنى المر فى كأسى
وجعلتنى اتذوقه حلاوة فى حلقى
ولذلك اعطيك الاوسكار
يامن رسمت على كفيه احلامى
وطال نومى فى سكون فى حضن كلامك
كتبت لعيونك اشعارى
تغزلت فيك بكل جرائة
نسيت خجلى امامك
اوقفت حياتى لك وحدك
وفى حلاوة ايامى بيدك
أنستنى نفسى
وأسكنت الشجن حياتى
وحيرتى فى حالك اصبحت زادى
ولذلك اعطيك الاوسكار
يارجل تعلم العناد منك دروس
بعنادك صارت الجبال امامك تلين
والبحور امامك تثور
والامواج تسكن فى عيونى
والقمر فى سمائك يبكينى ويتوسل لك القرب منى فى هدوء
يا سيدى
اشعلتنى
وابهرتنى
وجننتنى فى حبك
عشت معك اللحظة عمر
والعمر معاك يمر فى ثانية
وانا فى قمتى
وسعادتى
وفرحتى
اسقطتنى فى بحر دموعى وحيرتى
ولا يفعلها بى الا انت وحدك
يامن احببتك حب لا اعرف احبة لغيرك
يا من عشت معك عمرى
يامن اتملك قلبى من مهد حياتى
يامن سهرت له كما لم تسهر عيونى
ودق له قلبى بكل شوق
ويجرى حبه فى وريدى مع دمى
ولذلك
فانت تستحق ان اعطيك يا عمرى
الاوسكار